Symposium ‘Zorg voor de ander, zorg voor jezelf’ voor hulpverleners in de oncologie

symp.jpgDe druk op hulpverleners in de zorg is groot. Uit recent onderzoek blijkt dat de helft zich niet gezond voelt en 40% heeft overwogen om bij hun organisatie weg te gaan (Arbo unie, november 2008; ActiZ, juli 2008). Het is dan ook belangrijk dat, naast adequate zorg voor de patiënt, hulpverleners zorgen voor zichzelf. Inzicht krijgen in hoe te ontspannen na een intensieve werkdag. Weten hoe humor te gebruiken in hun werk. Leren omgaan met de dood en daarover kunnen praten. Deze en andere onderwerpen komen aan bod tijdens het symposium ‘Zorg voor de ander, zorg voor jezelf’, dat stichting Les Vaux, die hulp en begeleiding bij kanker biedt, vrijdag 20 maart 2009 organiseert. Er worden ideeën aangedragen om met meer plezier en bevrediging te werken wat resulteert in betere zorg. Stichting Les Vaux organiseert het symposium ter gelegenheid van haar 15-jarig bestaan. De dag is bedoeld voor artsen, verpleegkundigen en andere hulpverleners in de oncologische zorg.

Interessante lezingen en praktijkgerichte workshops
Het ochtendprogramma bestaat uit interessante lezingen. Zo spreekt huisarts dr. Paul Janssen over ‘Euthanasie: een mission impossible?’. William Yang zal aan de hand van de Regel van Benedictus ingaan op spiritualiteit in de zorg. Cabaretier en ex-verpleegkundige Marcelino Bogers behandelt humor als verpleegkundige interventie en prof. dr Harry van de Wiel zal aangeven  hoe de opgedane indrukken en contacten een meer blijvend karakter kunnen krijgen, zodat de deelnemers veranderen van kennisconsumenten tot kennisproducenten. De dag wordt opgeluisterd met sketches en zang van kleinkunstenaar Irene Dingemans, zij is tevens werkzaam bij het Integraal Kankercentrum Amsterdam (IKA).
.
In de middag staan tien praktijkgerichte workshops op het programma met onderwerpen als omgaan met kritiek, omgaan met de dood, stressmanagement, tijd in de oncologische zorg.
Klik hier voor het uitgebreide programma.

Terugblik 2008

Het afgelopen jaar was een heel goed jaar. Alle gastenweken waren vol bezet, sommige met meer dan 8 deelnemers. Ook hebben we helaas mensen moeten afwijzen. Het is duidelijk dat onze gasten, maar ook de verwijzers van onze gasten (vaak oncologieverpleegkundigen) de weg naar Les Vaux weten te vinden. Dat neemt niet weg dat wij ook in 2008 heel veel moeite hebben gedaan om Les Vaux bekend te maken. Zo hebben wij bij veel informatiemarkten gestaan. Onder de naam ‘Toekomst na kanker’ organiseerde het IKA (Integraal Kankercentrum Amsterdam) een zogenaamde roadshow langs de meeste ziekenhuizen in Noord Holland, waar aanbieders van producten en diensten voor kankerpatiënten (waaronder dus ook Les Vaux) hun waren aanprezen. Deze markten werden goed bezocht, terwijl er toch voldoende tijd was om in een persoonlijk gesprek uit te leggen wat Les Vaux kan betekenen. Een aantal gasten is vanwege die contacten naar Les Vaux gekomen. Ook richting hulpverleners/ verwijzers is het nodige gedaan. Er zijn workshops georganiseerd voor huisartsen, huidtherapeuten en oncologieverpleegkundigen. Vooral die laatste groep kreeg veel aandacht. In het voorjaar is de cursus ‘Zorg voor de ander, zorg voor jezelf’ voor oncologieverpleegkundigen georganiseerd. In het najaar stond Les Vaux twee dagen met een stand bij het jaarlijkse congres van de V&VN oncologie. We hebben daar ook een workshop gegeven. Ook op andere vlakken was het een groots jaar. In de werkweek is Les Vaux weer een stapje dichter gekomen bij zijn vervolmaking (zie ‘het restaurant is klaar’), onze vrienden hebben weer diep in de buidel getast (zie ‘vrienden bedankt’), fondsen hebben geld gefourneerd voor hoognodige investeringen in nieuwe matrassen, verstelbare bedden etc, de Ronde Tafel 134 bracht geld bij elkaar voor een cv installatie, dat werd aangevuld met een toezegging van het Willemien Cohen fonds (zie ‘CV installatie voor Les Vaux’)
We beschouwen al deze cadeautjes en vooral de positieve veranderingen bij onze gasten na hun verblijf in Les Vaux als geschenken bij het 15 jarig bestaan van Les Vaux. Er is 15 jaar lang door de initiatiefnemers, de vrijwilligers en de begeleiders hard gewerkt om van Les Vaux een succes te maken. Het lijkt erop dat dit gelukt is!

Tijd genoeg

We leven in een jachtige tijd. Alles gaat sneller, moet sneller, goedkoper, efficiënter. Er moeten meer dingen tegelijk worden gedaan. I-pod aan, iets opzoeken op internet, een e-mail beantwoorden en ook nog een gesprek voeren. Maar is dit erg? Moeten we terug naar vroeger toen er voor alles meer tijd werd genomen en er meer rust was? Nee, zegt filosoof Hans Achterhuis, dat is niet erg. Al door de eeuwen heen zijn er nieuwe vindingen gedaan, waarvan de ouderen zeiden dat ze het einde der tijden inluidden, maar die verbazend gemakkelijk door de jongeren werden geadopteerd en maatschappelijk geïntegreerd. Maar, waarschuwt Achterhuis, dit geldt niet voor alle activiteiten. Sommige zaken, trage activiteiten noemt hij ze, kunnen niet worden versneld. Die moeten hun tijd hebben, omdat anders het wezen ervan wordt aangetast. Als belangrijk voorbeeld van trage activiteiten noemt hij rouwverwerking. Dat moet zijn tijd hebben, dat kun je niet forceren. En rouwverwerking, het verwerken van het verlies dat je lijdt als je kanker hebt, verlies van een heel lijf, verlies van toekomstperspectief, verlies van werk of sociale relaties, verlies vaak ook van degenen die je het meest naast stonden, dat is waar we in Les Vaux de mensen mee proberen te helpen. Het verhaal van Achterhuis sterkt ons opnieuw in het besef dat ons zorgconcept goed is. Een week lang met elkaar, de rust, de stilte, de natuur om je heen en er is tijd genoeg.

15 jarig bestaan

Geen jubileum zonder feest. Evenals bij het 10-jarig bestaan is er een open weekend gehouden waar de gasten uiteraard werden onthaald op heerlijk eten en drinken en waar de nadruk lag op het leren kennen van Les Vaux en haar programma. Dit hebben onze gasten aan den lijve ondervonden, in de yogaruimte, in de ‘salon’ voor het groepsgesprek, in de zandkamer met het Jungiaans zandspel en op de wandeling. Het was voor de meesten een openbaring, terwijl ze toch dachten veel van Les Vaux te weten. Er waren trouwe sponsors, maar ook mensen uit het Bestuur, de Raad van Advies en de Raad van Aanbeveling, die zich inzetten voor Les Vaux maar het nooit in werkelijkheid gezien hebben.

Het restaurant is klaar

rest.jpgHet was eerst een vieze oude schuur, die later verbouwd en verfraaid is door onze werkgroep uit Abcoude met een linnen dakbeschot, grof stucwerk en het mooie beeld van Saint Martin de Tours die over ons waakt. Hoe mooi het ook was, de ruimte werd nog steeds afgesloten door een gammele schuurdeur. Op koude, winderige dagen was het daarom niet prettig toeven in ons binnenrestaurant. De werkgroep in 2008, de mannen van de begeleiders, hebben het karwei afgemaakt. Zij hebben antieke deuren, die wij op de kop hadden getikt, in de opening geplaatst, waardoor de ruimte tochtdicht kan worden afgesloten. De oude staldeuren zitten er nog en fungeren nu als luiken. Maar dit is niet het enige dat ze gedaan hebben. In diezelfde werkweek is ook de gang en de buitendouche betegeld en is er weer een heleboel buitenwerk gedaan. Bedankt Paul, Edwin, Fedde en Jochem!
Is Les Vaux nu af? Helaas niet. Voor 2009 staan 2 grote projecten op het programma. Het eerste is de aanleg van een cv installatie waar u elders in deze nieuwsbrief meer over leest. Het tweede is de isolatie van een buitenmuur tegen vochtdoorslag.  Een omvangrijke klus. waarbij een geul van 20 meter gegraven moet worden, uiteraard met een machine, een betonwand van 10 cm tegen de muur moet worden geplaatst en de geul met sintels moet worden volgestort. Wie durft om in april een week te komen helpen? Naast deze grote klussen is er, zoals ieder jaar, weer veel te doen. Buiten snoeien en inrichten van de moestuin en binnen een grote schoonmaak, jaarlijks onderhoud, schilderwerk etc. Er wordt tijdens zo’n werkweek natuurlijk hard gewerkt, maar het is ook heel erg gezellig en je wordt goed verzorgd met heerlijk eten en drinken. Meer weten, bel even met Jan Ligthart.