praktisch (hoofdmenu)

Anja over haar week voor nabestaanden: De eerste tijd na Les Vaux was nog moeilijk, het verwerken van het verlies van Piet heeft mij wel 5 jaar gekost. Ondanks het gemis is de pijn nu weg, de mooie herinnering is er voor in de plaats gekomen. Ik ben nu zeer zelfstandig en ervaar dit als heel prettig. … Lees verder

Het is zo bijzonder dat er mensen zijn die zich inzetten voor jou om op verhaal te komen en de mogelijkheid te geven om stil te staan bij jezelf in een roerige tijd. Daar ben ik dankbaar voor. Het contact met andere mensen was erg fijn en daar bewaar ik ook mooie herinnering aan. Speciale … Lees verder

Deze week is erg belangrijk geweest voor ons en onze relatie. Ondanks dat je na verloop van tijd toch weer overgaat op de orde van de dag, zijn er toch een aantal dingen veranderd, zoals meer tijd voor elkaar nemen en genieten van het moment. En zeggen dat je van elkaar houdt. Frits en ik … Lees verder

Lieve Jan en Elly, Ik was in Les Vaux begin september 2001. Het was 1½ jaar na de diagnose. Ik was bezig me weer voor te bereiden op een werkzaam leven en moest erg schakelen na alles wat ik had meegemaakt, gevoeld, gevreesd. Ik heb in Les Vaux een geestelijke groeispurt doorgemaakt. Mijn relatie is … Lees verder

Bij terugdenken aan Les Vaux komt er bijna van zelf een gelukkig gevoel. Het was hard werken aan je zelf, maar ook genieten van de omgeving, bijna vakantie. Les Vaux wordt hier regelmatig nog besproken. Dat gaat van het eten, de lieve mensen tot het kampvuur en de bonte avond. Waar we heel wat hebben … Lees verder

Totdat Ronni in Uitzicht een bericht las over een therapeutische week in het Franse Les Vaux. “Ik gaf mezelf op en sprak een tijdje met psychologe Elly de Bruin, directeur van Les Vaux. Zij stelde voor dat mijn man ook zou meegaan. Wim heeft er twee weken over nagedacht en besloot mee te gaan. Niet … Lees verder

Ik kwam en dacht: wat gaat er gebeuren en kan ik me wel openen? Eerst een dag waarop er steeds de gedachte was: wat doe ik hier? En toen: goh, ik geloof dat ik blij ben dat ik hier ben. En nu, de laatste dag, vanuit mijn hart: Wat ben ik dankbaar dat ik hier mocht … Lees verder

Ik kwam binnen als een depressieve vrouw, met weinig zin meer in het leven en kwam er uit met veel meer kracht en evenwicht en meer in staat om problemen aan te kunnen, dingen anders te bekijken en te benaderen. Ik kon weer voelen, vond mezelf terug. Daarvoor was ik mezelf volkomen kwijt. Er was … Lees verder

… De andere kant was er ook. Boetseren in een geitehutje in de stilte met uitzicht op de vallei. een stromende beek beneden waarvan je het watervalletje kon horen. Nergens word ik rustiger van dan wanneer ik creatief bezig ben, mijn zusje maakte de foto ( ik stuur hem wel mee) maar deze plek was … Lees verder

Brief van een deelneemster aan een week voor nabestaanden Ik voelde de behoefte om jullie even een mail te sturen om te laten weten dat ik nog dagelijks aan Les Vaux denk. Wat een onvergetelijke week! En bij mij werkt het door op allerlei fronten. De eerste dagen raakte ik niet uitgesproken over mijn ervaringen. Heb … Lees verder