Er zijn twee werkweken gehouden, één week voor de partners van de begeleiders en de andere voor de vaste club klussers uit Abcoude. De partnerweek was een openbaring. Niet alleen voor hen maar zeker ook voor ons. Paul heeft zich een week lang een weg gebaand door het dichte struikgewas en honderden meters bramentakken gesnoeid. En passant maakte hij een takkenwal, die een mooie en milieuvriendelijke afscheiding vormt.
Edwin en Fedde hebben reparatiewerk gedaan dat altijd was blijven liggen, zoals het repareren van een eeuwig lekkende rioolbuis, weer sluitend maken van deuren etc. Maar hun pièce de résistance was ongetwijfeld de hoekkast in de eetzaal. Met twee antieke deuren slaagden zij erin een 19e eeuwse kast met toog te maken.
Willem, van alle markten thuis, maakte van twee kruiwagenwielen, een lasapparaat, oud ijzer en veel creativiteit een aanhangwagen voor de kleine trekker. Met hetzelfde gemak vernieuwde hij de helft van de vloer in de salon, die door vocht was aangetast. Geweldig allemaal. Ze hebben allemaal toegezegd ook komend jaar weer te komen.
Misschien worden ze wel net zulke trouwe klussers als de Abcouder groep, die ook dit jaar weer van de partij was. Er was een zwaar programma. Het plan was om de kelders op te knappen. Er is een ontelbaar aantal kruiwagens met betonmengsel gemaakt en via een glijbaan in de kelders gestort, waar Kees (de wegenbouwer) er een strakke, horizontale vloer van maakte. Vervolgens zijn er stenen voorraadkasten gemaakt. Ingericht met de voorraden wijn, groente, meel, kruiden, blikken etc is het nu een lust voor het oog.
Een tweede grote klus was het maken van een 15 meter lange muur ter afscheiding van het terrein. 
Tussen de bedrijven door hebben de beide Ceesen ons nieuwe beeld van Saint Martin de Tours gerestaureerd. Deze was voor weinig geld gekocht bij een brocante, maar miste zijn sokkel, een arm was afgebroken, vingers waren los bijgeleverd en er waren brokken gips van zijn mantel af. Met eindeloos geduld hebben ze met ijzerdraadjes en gips nieuwe vingertjes geknutseld en er weer een heel beeld van gemaakt. Groots was het moment toen het levensgrote gerestaureerde beeld op zijn plaats werd gezet, op een hoog plateau in de eetzaal. Waar je ook zit , hij kijkt je (vriendelijk, liefdevol, soms streng) aan.
Maar er is nog veel meer gedaan: water aangelegd in het broodhuis, de watertoevoer naar de moestuin ingegraven, een borstwering bij de trap in het hoekhuis gemaakt, de moestuin ingericht etc etc. Het was weer een topweek, hartelijk bedankt Peter, Jan, Kees, Cees, Cees, Rein, Ans, Nico en tot de volgende keer!