We leven in een jachtige tijd. Alles gaat sneller, moet sneller, goedkoper, efficiënter. Er moeten meer dingen tegelijk worden gedaan. I-pod aan, iets opzoeken op internet, een e-mail beantwoorden en ook nog een gesprek voeren. Maar is dit erg? Moeten we terug naar vroeger toen er voor alles meer tijd werd genomen en er meer rust was? Nee, zegt filosoof Hans Achterhuis, dat is niet erg. Al door de eeuwen heen zijn er nieuwe vindingen gedaan, waarvan de ouderen zeiden dat ze het einde der tijden inluidden, maar die verbazend gemakkelijk door de jongeren werden geadopteerd en maatschappelijk geïntegreerd. Maar, waarschuwt Achterhuis, dit geldt niet voor alle activiteiten. Sommige zaken, trage activiteiten noemt hij ze, kunnen niet worden versneld. Die moeten hun tijd hebben, omdat anders het wezen ervan wordt aangetast. Als belangrijk voorbeeld van trage activiteiten noemt hij rouwverwerking. Dat moet zijn tijd hebben, dat kun je niet forceren. En rouwverwerking, het verwerken van het verlies dat je lijdt als je kanker hebt, verlies van een heel lijf, verlies van toekomstperspectief, verlies van werk of sociale relaties, verlies vaak ook van degenen die je het meest naast stonden, dat is waar we in Les Vaux de mensen mee proberen te helpen. Het verhaal van Achterhuis sterkt ons opnieuw in het besef dat ons zorgconcept goed is. Een week lang met elkaar, de rust, de stilte, de natuur om je heen en er is tijd genoeg.